عوامل فرهنگی درون اجتماعی توسعه نیافتگی شهر سوق (۱)

در ادامه مجموعه نوشته های جناب اقای دکتر حسینی(پژوهشگر موفق شهرمان )

خوشقدم‏ :عوامل فرهنگی درون اجتماعی توسعه نیافتگی شهر سوق (1)

1- اینکه با نگاهی به گذشته و حال استان، همیشه نام سوق تداعی کننده انسانهای بزرگ بوده است و نقش به سزائی را در موقعیت های تاریخی و فرهنگی استان عهده دار بوده است و انظر نیروی انسانی در سطح استان شهره است ، چرا علی رغم این مهم از نظر برخورداری از امکانات شهری، فرهنگی و اجتماعی ، شهرداری و بخشداری قدمتی قابل توجه ندارد ؟

2- این شهر فاقد هرگونه زیرساخت شهری است و پارادایم خاصی را در این زمینه دنبال نمی کند و هیچ پیشرفتی را از نظر عمران و آبادانی چه در مرکز شهر و چه روستاهای اطراف دیده نمی شود

3- مجموعه شاخص های شهری سوق اعم از درامد سرانه ساکنین، وضعیت اشتغال و بیکاری، سطح خدمات ارائه شده ، وضعیت تولید و صنعت و حتی کشاورزی نشان دهنده عقب ماندگی و نه عقب رفتگی شهر سوق می باشد.

4- اینکه فرهنگ مبارزه برای طلب حق ، فرهنگ کار و تلاشو حس سخت کوشی مسئولین شهر دچار مشکل است

5- فرهنگ سهم خواهی طایفه ای و گروهی و حتی خانوادگی متاسفانه به صورت چشمگیر وجود دارد که نشان دهنده سطح پایین انگیزه پیشرفت خواهی و موفقیت طلبی بسیار پایین است

6- تقدیر گرایی منفی در این شهر به عنوان یک آفت عمل میکند

7- توسعه گفتمان غالب نیست و قناعت گرایی به صورت منفی در حال گسترش است

8- ثروت گرایی عقلانی و مشروع تشویق نمی شود و کار آفرینی اهمیت بالایی ندارد و کارآفرینان از حرمت و جایگاه اجتماعی برخوردار نیستند.

9- مردم و مسئولین به نوبه خود مسئولیت پذیر نیستند. و گفتمان به من چه به شدت رایج است.

10- تنها انتظاراتی که مردم تاکنون از مسئولین و نمایندگان خود داشتند انتظارات عاطفی و شخصی است و انتظارات توسعه ای شهر در تفکر ساکنین وجود ندارد. و تنها به خاطر منافع شخصی و فامیلی و با روش های نابه هنجار دست به تخریب هم میزنند.

11- مردم سوق ، کم خواه، قانع در خواستن، دارای آرمانها و آرزوهای کوچک، و رویکرد اقتصادی آنها مبتنی بر معیشت است و نه تولید ثروت

12- هدف اغلب ساکنین گذران امور است و توسعه چیزی است که باید به آنها داده شود، نه اینکه برای رسیدن به توسعه باید تلاش کرد و توسعه را به دست آورد

منبع : عصر مارون 

سوق و عقب ماندگی هایش ۳

بخشی از سرمایه های مذهبی و هنری شهر سو ق ( قسمت اول ) 

دکتر نورمحمد حسینی :در سخن پیشین ، به بهانه مجلسی به بخشی از مشکلات فرهنگی شهر سوق و راه های برون رفت از آن صحبتی شد. عزیزان واکنش های متفاوتی داشتند.این واکنش ها به لحاظ علمی نظر یک فرد نیست بلکه قطعا نظرات جمعی از اهالی شریف شهری هستنند که روزگاری واژه عقب افتادگی را تحمل نمی کردند.ولی آنچه درنتیحه واکنش عزیزان ما به آن رسیدیم این است که راه حل تزریق حیات فرهنگی اصیل به شهر مان ، ورود به حوزه های فکری و ذهنی و قلمی و فرهنگی است.استدلال ما این است که ما در زمره مسائل سنتی هیچ کمبودی نداریم بلکه با تورم هم روبرو هستیم. خلائ موجود در حوزه های نرم افزاری است. 

منبع : عصر مارون

سوق و عقب رفتگی هایش ۲

دکترنورمحمدحسینی :در شب تاسوعا عدهای از جوانان داغدار شهادت امام حسین (ع) ، با دلی پر درد ناشی از معضلات فرهنگی ، یکی از بزرگواران فرهنگی را دعوت به هم اندیشی می نماید . آن برادر عزیز ، سید کاظم صالحی زاده ،بود. سید ما را هم به این بزم دعوت می کند. وارد جلسه که شدم با حدود 15 نفر از دانشجویان و فعالان حوزه فرهنگ روبرو شدم . شروع به صحبت کردند. جلسه . مثل هر اقدام فرهنگی دیگر.بی نظم بود و این طبیعت کار بود. 

همه صحبت کردند یکی 7 بار و دیگری 3 بار و بقیه هم حداقل یک بار . ما مستمع بودیم . به فلسفه این جلسه فکر کردم و لذت بردم خوشه های خشم فکری این جوانان ، همانند آتشی بود که بر نیستان فرو می آمد و تمامی "تپره های کومه مان " را می لرزانید.آنها نماینده جوانان نبودند و لی گروهی از جوانانی بودند که به لحاظ منطقی و ریاضی اگر 100 نفر دیگر به آنها اضافه می شدند حرف دیگری نمی توانستند اضافه نماییند . آنها نه همه چیز بل خیلی چیز ها را گفتند.آنچه من یاد داشت کردم این موارد بود :